Appendicitis is een veelvoorkomende ziekte met een piekincidentie rond de adolescentie. Nieuwe inzichten in de pathogenese van deze ziekte hebben geleid tot de hypothese dat appendicitis uit twee verschillende entiteiten bestaat, namelijk een simpele en een complexe vorm. Deze laatste vorm is geassocieerd met hoge morbiditeit (tot 30%), lange opnameduur en hoge kosten.

Deze complexe vorm is verder onder te verdelen in twee subgroepen, waarbij de behandeling verschilt:
1. Complexe appendicitis zonder infiltraat of abces
Deze vorm van appendicitis wordt behandeld door middel van een appendectomie. Echter geeft de richtlijn geen handvaten ten aanzien van de beste benadering, laparoscopisch of open. De snapshot studie appendicitis heeft uitgewezen dat in Nederland ongeveer 40% van alle kinderen met deze vorm van appendicitis worden behandeld met een open en ongeveer 60% met een laparoscopische appendectomie.
2. Complexe appendicitis met infiltraat of abces
Over de beste behandeling van deze vorm van appendicitis bestaat veel onduidelijkheid. De huidige richtlijn adviseert een directe appendectomie. Dit advies is geheel gebaseerd op ervaring uit de academische centra, en wordt niet ondersteund door bestaande evidence. Onderzoeken laten namelijk zien dat non-operatieve behandeling (met antibiotica en in geval van een abces (percutane) drainage) mogelijk gepaard gaat met minder complicaties.

Bovenstaande heeft aanleiding gegeven tot het opzetten van de CAPP studie. Deze studie heeft als doel het vergelijken van de huidige verschillende behandelingen van complexe appendicitis bij kinderen. Met de steun van ZonMw zijn wij bezig om een landelijke multicenter studie op te zetten om gedegen bewijs te leveren voor de beste behandeling van complexe appendicitis. Met dit bewijs hopen wij in de richtlijn een uniforme aanbeveling voor de behandeling van complexe appendicitis bij kinderen te kunnen doen.